مقایسه بازشناسی هیجانات چهره، بازداری رفتاری و خودکنترلی در بین نوجوانان بزهکار و بهنجار

هدف پژوهش حاضر بازشناسی هیجانات چهره، بازداری رفتاری و خودکنترلی در بین نوجوانان بزهکار و بهنجار بود. روش این مطالعه از نوع علی –مقایسه ای بود.جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه نوجوانان بزهکار و بهنجار 18-12 سال شهر اردبیل در سال 1392 می باشد. نمونه گیری این پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس برای نوجوانان بزهکار و نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی برای نوجوانان بهنجار بود. نمونه مورد مقایسه متشکل از دو گروه 30 نفری از نوجوانان بزهکار و بهنجار با همتاسازی در متغیرهای سن، جنس، میزان تحصیلات و شرایط اجتماعی و اقتصادی بود.داده های این پژوهش پس از جمع آوری از طریق آزمون بازشناسی هیجانات چهره،مقیاس سیستم بازداری و فعال سازی رفتاری و پرسشنامه خودکنترلی با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس چند متغیره و t با دو گروه مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج این پژوهش نشان داد که نوجوانان بزهکار نسبت به نوجوانان بهنجار عملکرد ضعیف تری در بازشناسی چهره هیجانی،بازداری رفتلری و خودکنترلی داشتند.بنابراین بین همه مولفه های بازشناسی چهره هیجانی به غیر ازشادی و تعجب تفاوت معناداری وجود داشت و همچنین دربین نوجوانان بزهکار و بهنجار درمتغیرهای بازداری رفتاری وخودکنترلی تفاوت معناداری وجود دارد.